کفش تنگ نمی‌شود ، پا بزرگ می‌شود
پایم درد می‌کرد. یعنی کفشم مال پارسالم بود و تنگ شده بود. هر چند کفش تنگ نمی‌شود و پا بزرگ می‌شود؛ ولی آدم چون خودش را نمی‌بیند، تقصیر را گردن چیزهای دیگر می‌اندازد.
گزیده‌ی کتاب «عقرب‌های کشتی بَمبَک»
نوشته‌ی «فرهاد حسن‌زاده»نشر «افق»
من سراپا همه زخمم تو سراپا همه انگشت نوازش باش
اگر باید زخمی داشته باشم
که نوازشم کنی
بگو تا تمام دلم را
شرحه شرحه کنم
زخم‌ها زیبایند
و زیباتر آن‌که
تیغ را هم تو فرود آورده باشی
تیغت سِحر است و
نوازشت معجزه
و لبخندت
تنظیفی از فواره‌‌ی نور
و تیمار داری‌‌ات
کرشمه‌‌ای میان زخم و مرهم
عشق و زخم
از یک تبارند
اگر خویشاوندیم یا نه
من سراپا همه زخمم
تو سراپا
همه انگشت نوازش باش
حسین منزوی
عقل و عشق
من : سخنرانی لیلا صادقی خوب بود ؟
ابراهیم : گوش نکردم .
من : پس دو ساعت تو سالن چیکار می کردی ؟
ابراهیم : نیگاش می کردم !
(از وبلاگ سهراب کشی)
در بیست و هفت سالگی
عاشق شدن در بیست و هفت سالگیجگر می‌خواهد
و کمی اعتماد به‌نفس
تا اگر بوی کبابت بلند شد
به ضیافت همسایه نسبتش بدهی
همین .
مریم حبیبی
چای...
هر بار خواست چای بریزد، نمانده ایرفتی و باز هم به سکوتش نشانده ای
تنها دلش خوش است به اینکه یکی دو بار
با واسطه "سلام" برایش رسانده ای
حالا صدای او به خودش هم نمی رسد
از بس که بغض توی گلویش چپانده ای
دیدم که شهر باز پر از عطر مریم است دیدم دوباره شهر پر از جوجه فنچ هاست
گفتند باز روسری ات را تکانده ای گفتند باز روسری ات را تکانده ای
می خندی و برات مهم نیست ... ای دریغ می رقصی و برات مهم نیست مرگشان
من آن نهنگی ام که به ساحل کشانده ای مشتی نهنگ را که به ساحل کشانده ای
بدبخت من...فلک زده من...بد بیار من...
امروز عصر چای ندارم... تو مانده ای!
حامد عسگری
تو نقش جهان، هر وجبت ترمه و کاشی
این تاول و تب‌خال و دهان سوختگی‌ها
از آه زیــــاد است، نــه از خوردن آشی
یک بار شده بر جگرم زخـــم نکاری؟
یک بار شده روی لبم بغض نپاشی؟
هر بار دلم رفت و نگاهی بـه تو کردم
بر گونه‌ی سرخابی‌ات افتاد خراشی
حامد عسگری
چرا این‌قدر لبخند می‌زنی؟
رامون چرا این‌قدر لبخند می‌زنی؟
وقتی نمی‌تونی فرار کنی و دقیقاً به هرکسی محتاج هستی، یاد می‌گیری که با لبخند زدن، گریه کنی!
فیلم دریای درون
