لذت جایی در این فرایند نداشت
لذت جایی در این فرایند نداشت، باید این کارها را می کردم چون هیچ چیز بدتر از اضطراب ناشی از
انجام ندادن شان نیست
دیالوگ :
-کاری رو که برای گذران زندگی انجام میدی دوست داری؟ چیزایی که میبینی؟
-نه، ندارم. امّا زندگیه دیگه
بهتر است آدم خودش مسئول زوال و سقوطش باشد تا اینکه خودش را قربانی نیروهایی ببیند که خارج از کنترلش هستند
این طور بارم آورده بودند
راستش من تصمیم گرفته بودم همه چیز را بگویم . دست خودم نبود که با یک تشر رنگم می پرید و با یک سیلی تنبانم را خیس میکردم این طور بارم آورده بودند که بترسم. از همه چیز. از بزرگتر که مبادا بهش بربخورد؛ از کوچکتر که مبادا دلش بشکند؛ از دوست که مبادا برنجد و تنهایم بگذارد؛ از دشمن که مبادا برآشوبد و به سراغم بیاید...
رضا قاسمی
