خود را به دست سرنوشت می سپارند و تنها دلخوشیشان به فرزندانشان است و خود را فدای فرزندانشان می کنند و وقتی از خاطره ی جوانیشان می پرسی خاطره ای ندارند و فقط نگاهی دارند غمگین