18


جزء : 15 / سوره : کهف  / صفحه : 294  (عثمان طه) 


آیه 8 =  ما( سرانجام)  آنچه را بر روى زمین ‏است قطعا بیابانى خشک و بایر خواهیم کرد




قسمتی از آیه 10 =  پروردگارا  ما را از جانب خود رحمتى عطا کن و در کارمان براى ما رشد و تعالى فراهم ساز


* تعدادی از جوانان با ایمان ،  که در یک زندگی مرفه به سر می بردند پس از آن که نتوانستند در مبارزه در شرک و فساد جامعه ی خود ، کاری از پیش ببرند برای حفظ دین خود به غاری از کوه پناه بردند ....ولی می دیدند به غار آمدن هم مشکل آن ها را حل نخواهد کرد و دستشان از همه جا قطع شده بود گفتند : بارلها ما را از رحمت خود بهره مند ساز و راه نجاتی برای ما فراهم آور . ما را به راه رشد برسان که در آن رضا و خشنودی تو نهفته است ( تفسیر یک جلدی آقای بهرام پور)




قسمتی  از آیه 13=  آنها جوانانى بودند که به پروردگار خود ایمان آوردند و ما نیز بر هدایتشان افزودیم 


* آن ها جوانمردانی بودند که ایمان واقعی داشتند  و ما بر هدایت آنها افزودیم ، دلشان را محکم نمودیم  ، ترس و هراس آن ها را فرو ریختیم  و بر دل آن ها انداختیم که شما  مشمول رحمت و راهگشایی  خدا قرار خواهید گرفت ( تفسیر یک جلدی آقای بهرام پور)